De bus stopt in het noord oosten van Havana, wat mooi uit komt, want dan kunnen we lopen naar onze Casa. Desondanks worden we overspoelt met taxi aabiedingen. ‘Niet nodig’ is voor sommige moeilijk te aanvaarden. De stad is groot, ontzettend druk en soms erg vervallen. Lopend naar onze casa begin ik me af te vragen of ik wel goed geboekt heb. De straatjes zien er armmoedig en vies uit en het moet nu toch dichtbij zijn. Waar we dachten dat het moest zijn, zat geen casa, maar een beste man die een kamer in zijn eigen huis voor ons klaar had, vertelde ons waar het wel zat. Dan de casa, in een straat waar veel onder constructie is, zien we een pand zoals alle anderen.
Waar achter de meeste deuren, vervallen donkere kleine kamertjes schuil gaan. Deed deze mevrouw haar deur open en kwam een prachtige grote woonkamer tevoorschijn. Na controleren van de reservering gaan we weer naar buiten. De deur ernaast moeten we hebben. Dit is een smalle, hoge trap en bovenaan worden we opgevangen door een jonge dame. De sfeer is net als beneden, klassiek en op en top Cubaans. Ze leidt ons rond en het ziet er allemaal prachtig uit. Ook onze kamer is top, met een klein bed en één lange kussen, worden het knusse nachten hier. Ze laat ons op een kaart zien waar we zitten en waar we heen moeten voor gezelligheid.
Havana
Dus gaan we meteen de straat op. Overal wordt aan je getrokken, Turkije is er niets bij. Overal hoor je muziek, drukte en er zijn veel mensen op straat. Het is heel bijzonder om mee te maken. Na een flinke wandeling zien we een klein barretje langs de kant van de weg met een piraten thema. We kiezen ervoor hier even een drankje te doen. De cocktails zijn hier ca. 5 cuc en ook hier gaat overal rum in. Na genieten van de gezelligheid en muziek gaan we toch weer even opzoek naar iets te eten. Het wordt na een blokje om, een gezellig uitziende pizzeria. Het smaakt prima en hierna wordt het toch tijd om snel ons bed op te zoeken. We hebben het weer wat later kunnen maken dan in Varadero, ons lampje gaat dit keer om 21:30 uur uit. De volgende dag staat een flinke wandeling op het programma.
Met het Lonely Planet boekje in de hand gaan we de wandelingen van Havana Vieja en Havana Central maken. We beginnen bij de oude stadswandeling die ons door allemaal leuke straatjes, met mooi pleintjes leidt. Veel kunst en muziek. De wandeling hebben we vrij snel gemaakt en we kiezen ervoor buitenom te lopen naar het Capitol, want in die buurt begint de tweede wandeling.
Capitol
Het capitol is een prachtig groot wit gebouw. We kiezen ervoor een tour te doen en gelukkig hebben ze een goede Engels sprekende gids. Mooi om zo wat over de historie en de politiek mee te krijgen.
Hierna tijd voor een hapje eten en drinken, want hier in Havana is maar weinig aan drinken in de supermarkten te vinden. Water vooralsnog niet gevonden. Bij het gebouw ernaast vinden we een leuk terrasje, waar drie mooie dames live muziek maken. Een lekkere tosti, met jawel weer een cocktail (wat bijna net zo duur is als frisdrank) en een paar flesjes water. Even heerlijk bijkomen in de schaduw met een lekker windje. We willen onze tocht vervolgen, maar zien dat we ook het theater kunnen bezoeken. Ook dit is een prachtig gebouw en met een prijs van 5cuc is de twijfel snel weg. Het theater is vooral in teken van een beroemde ballet danseres: Alonso. Zij schijnt tot haar 72ste in het Nationaal ballet te hebben gedanst, waarna ze nog jarenlang jonge meiden heeft opgeleidt tot haar dood.
Na dit bezoek gaan we aan onze tweede wandeltocht beginnen, al volgen we niet helemaal de route. We beginnen bij de kunstenaarsmarkt, gezien die nu om te hoek bevindt. Het is een lange straat, te vergelijken met de Ramblas. Overal zie je Cubanen hun kunstwerken verkopen. Helaas vinden we niet iets wat wij in ons huis zouden hangen. We lopen door naar de Malecon, de boulevardstraat van Havana, zonder winkels en met weinig terrasjes. Binnendoor gaan we door wat vroeger de winkelstraat was met de grote warenhuizen. Nu vindt je hier wat supermarkten en wat meubel winkels, maar staat veel leeg. Als het begint te regenen is dat onze cue om even ergens naar binnen te gaan voor een lekker sapje en water. Hierna vervolgen we onze weg door Chinatown, wat eigenlijk weinig voorstelt. We lopen weer terug naar ons slaapvertrek om even bij te komen en op te frissen voor de avond. We kiezen ervoor in Old town wat te gaan eten. Hier hebben we leuke straatjes met leuke terrasjes gezien. Je kan uit verschillende stukken vlees of vis kiezen, met rijst en een beetje sla. De salades stellen hier weinig voor, maar ik ben blij met elk beetje groenvoer. Het eten is lekker voor Cubaanse begrippen en voor 12cuc heb je een avondmaal, plus twee cocktails per persoon. Hierna duiken we ons mandje weer in. Opnieuw worden we vroeg wakker. We ontbijten tot nu toe gewoon in onze casa, voor 5cuc hebben we keuze uit heerljk veel vers fruit, smoothie, koffie, gebakken omelet, broodjes, boter & honing. Wat wil je nog meer?
Hop on hop of bus
Vandaag hebben we besloten de hop on hop of bus T1 te pakken. Deze bus tourt 1,5 uur door Havana’s west kant. Een echte toeristen bus met open dak, heerlijk vertoeven in het zonnetje. We zien ontzettend veel mooi’s, Jelle is dan ook flink druk met foto’s schieten. Je kan overal uitstappen, maar wij bedenken eerst een ronde te blijven zitten. Dan plan de campagne te maken en bij een tweede ronde uit te stappen waar we willen. Echter blijkt hetgeen wat we willen bezoeken op loop afstand, dus genoeg gezeten, wandelen maar.
We lopen naar het museum de Revolucion. Het is een oud groot gebouw wat ingaat op de periode van Fidel Castro en Che. Natuurlijk uit het oogpunt van de huidige politiek in Cuba. De Americanen, vooral CIA, zijn van elk virus en schimmel de schuldige. Ze hebben zelfs 14.000 kinderen meegenomen om ter adoptie af te staan in America. Het museum wordt flink gerenoveerd, dus is beperkt toegankelijk, maar het is toch grappig deze propaganda te lezen en toch ook wat te leren van de historie. Ondertussen is het 15.00 uur, tijd om ons even terug te trekken in onze kamer.
Terwijl we in de kamer relaxen horen we een geduld dat lijkt alsof iemand in onze badkamer staat te douchen. Het regent hard buiten en de huizen hier hebben veel binnenplaatsen, zo ook deze. Beneden wonen mensen in deze binnenplaats. De meubels die er staan zijn er wel op berekent, maar het zou maar gewoon zijn dat het met bakken uit de hemel in je eetkamer stort! Als het droog is gaan we weer op pad. Opzoek naar ons diner. Vanavond is het erg rustig buiten. Weinig Cubanen op straat. Waarschijnlijk omdat het zondag is. We lopen eerst weer naar het oude stuk, maar hier zijn erg veel grote plassen en lijkt veel dicht te zijn. Dus we lopen terug met de gedachte te gaan kijken in Obispo, de drukke winkelstraat, in de hoop dat deze ook wat minder druk is.
Scam
Onderweg komen we een Cubaan tegen die Spaans tegen Jelle begint te praten. Hij doet verbaast als we aangeven geen Spaans te kunnen. Jelle, ondertussen voorzien van een rood/bruin kleurtje lijkt wel een Spanjaard volgens hem. Hij vond het mooi te zien dat we juist wegliepen van de mooie straatjes en vroeg ons of we willen dineren zoals de echte Cubanen. Dat leek ons wel wat en hij brengt ons naar een heel klein restaurantje een straatje verderop. In het restaurantje zijn ca. vijf tafeltjes en is er geschreven op de muur. Terwijl we eten bestellen stelt deze Cubaan allemaal vragen over hoe het is in Nederland en of wij het erg vinden dat hij zoveel vragen stelt. We vinden het wel gezellig, dus we laten hem erbij zitten en zo kunnen wij ook wat vragen stellen over het leven in Cuba.
Zo worden Cubanen beperkt in aantallen waarvan ze iets mogen kopen in de winkel en hebben militairen andere, betere, ziekenhuizen, waar de dokters zelf niets van terug zien. Het eten is overigens wel erg lekker. Aan het eind doen we nog een echt Cubaans shotje, al is het meer een half longdrink glas. Als we de rekening krijgen schrikken we even. We zagen al bij binnenkomst dat we een speciaal toeristen (aangepaste prijzen) menu hadden gekregen, maar ook de drankjes zijn een stuk duurder uitgevallen. We wisten dat we een keer een oor aangenaaid zouden krijgen in Cuba. Laat dit dan maar die ene keer zijn dan. De avond valt bijna drie keer zo hoog uit als de dag ervoor. De beste man is ondertussen een beetje overdreven geworden en zit erg veel aan Jelle. Bij afscheidt lijkt hij zelfs in huilen uit te barsten. Je kan dit bijna niet serieus nemen, maar gelukkig loopt hij weg. Wat een avond, snel terug naar onze slaapplek.
Rum
De volgende ochtend zijn we weer vroeg wakker. Vandaag staat de bus naar het militaire fort op de planning en verder even kijken wat we nog hebben gemist. Plaza des Armes moeten we nog bezoeken met het stadsmuseum en de boekenmarkt. Helaas blijkt het museum dicht. Er is geen boekenmarkt op het plein, maar verderop vinden we hem toch in een steegje. Naast boeken ook veel oude rotzooi en wat sieraden. Hierna lopen we verder naar het rum museum. Dit is duidelijk commercieler aangepakt. We krijgen een tour in Amerikaanse stijl, een film, tradities verkopen, mensen proberen te enthousiasmeren en aan het einde de rum verkoop. Het is wel grappig om te zien, de suikerproductie komt van een plant die geperst wordt. Hier komt zoete sap uit, wat ze gebruiken in drankjes en door het heel lang te koken wordt de basis voor rum gemaakt. Dit is een soort donkere honing wat naar drop smaakt. Hierna start het proces zoals bij de meeste soorten drank, alleen is het hier meestal na 3-7 jaar klaar. Na het museum lopen we weer terug naar ons vaste lunch gebied. Hier staat altijd een lekker windje, heb je leuk wat muziek op het terras en is de prijs gunstig. Helaas vergeet de ober Jelle zijn bestelling, maar die had toch geen trek, dus laten we het zo.
Fort
We vragen een scooter taxi hoeveel het kost om ons naar de militaire basis te rijden, maar deze blijkt niet door de tunnel te mogen. Hij zou ons naar de ferry kunnen brengen, als we deze pakken is het nog twee blokken lopen naar het fort. De ferry’s die we hebben gezien zagen er niet uit en waren best een stuk uit de richting, dus we kiezen veilig voor de wat duurdere bus. Het fort ligt vol in de zon en door de hoge muren is er ook niet veel wind. Het lijkt behoorlijk uitgestorven. Behalve een oud groot gebouw met kanonnen, een klein kapelletje en een kleine ruimte met verschillende soorten wapens, is er niets. We vinden het weinig voorstellen en staan ook zo weer buiten. Het is 20 min wachten op de bus in de hitte, maar we vinden een kleine verkoopstand die het sap van de suikerplant vers voor ons perst. Hij doet er wat limoen en ananas tussen en het vormt een heerlijk zoet en fris drankje.
In de avond beslissen we weer eens een andere kant op te lopen opzoek naar een leuk restaurant. We vinden een gezellig steegje vol met vrolijke lampjes, vlaggetjes en meerdere restaurantjes. We kiezen ervoor bij een reaturant te gaan zitten waarvan de tafels en stoelen zijn vol geschilderd met vreemde kleurrijke figuren. De dame geeft aan dat de eigenaar Italiaans is, dus naast traditionele Cubaanse gerechten worden er ook Italiaanse pasta’s geserveerd. We kiezen voor de Cubaanse gerechten, ik durf zelfs vis te bestellen. Als voorgerecht gaan we voor de brusquetas. Deze geven duidelijk aan dat de dame geen onzin spuide. Ze zijn heerlijk, vol van smaak. Het is genieten geblazen. Overigens waren ook de hoofdgerechten en de drankjes erg lekker. Het was niet de goedkoopste toko van Havana, maar niet zo duur als de dag ervoor en dit keer ook zeker de prijs waard. Het was heerlijk.
