In alle vroegte gaat onze wekker, een lange reis voor de boeg. In het donker wachten we op de pier, de boot vertrekt 6 uur. De reis verloopt soepel bij de pier ontvangen we weer een sticker en eenmaal weer aan wal worden we d.m.v. Dat stickertje naar de juiste bus geloodst. Dit keer weer geboekt bij Lomprajah en dit keer weer een soepele vaart en een moderne schone bus. Eenmaal in de stad moeten we even wachten op een overstap naar een minibus. Hier hebben we verschillende verhalen over gehoord. De minibus heeft geen laadbak. Oftewel backpacks worden in de gang opgestapeld of er moet een stoel niet geboekt zijn, dan gaat die vol. het mini busje rijdt met een enorme vaart door het jungle landschap. Eenmaal aangekomen in Khao Sok is het weer overstappen geblazen, dit keer naar de pick up van het hotel, die al klaar staat en ons door wegen met enorme kuilen naar het hotel rijdt. De uitzichten zijn fantastisch onderweg! Aangekomen in het hotel worden we super vriendelijk ontvangen en naar onze bungalow gebracht. We krijgen veel leesinformatie over de accommodatie, de natuur en de vele excursies. Zo staat er ook dat het niet ongewoon is kikkers of kleine spinnen over de vloer te hebben. Zwiep ze gewoon naar buiten of geef het aan bij de receptie, dan doet een medewerker dit voor je. We besluiten die middag de tube tour te doen. Drijvend in een grote band de rivier af. Het was een hele belevenis. We gingen met twee gidsen en nog drie gasten de tour doen. Een fransman met zijn twee zoons. Een van de zoons had zijn zwemdiploma nog niet en werd in een drijfpakje gehezen. In het begin was hij een beetje angstig, maar volgens pap zou dat al snel verdwijnen.
Onderweg kwamen we de mooiste natuurlijke wonderen tegen. Rotsen zo hoog met ongelooflijk veel groen. Je vier op een rustig tempo, maar af en toe moet je door ‘kleine watervalletjes’ volg de gids was dan het advies. Waar Jelle en ik al snel achter kwamen tijdens deze reis, de Thaien leren geen zwemmen, ze leren het zichzelf. Dat zal je ook aan zijn wijze van manuvreren op de band. De mannelijke gids bleef bij het jongste kindje wat niet kan zwemmen, dus moet peddelen en sturen voor twee. Dat is niet makkelijk en het gaat op een gegeven moment dan ook fout. Niet het kindje, maar de gids zelf klapt om. Het is water waar je heel makkelijk kunt staan, maar het kindje wordt in zijn band door de stroming meegetrokken en dat te voet bijhouden is niet makkelijk. Gelukkig zagen wij het gebeuren. Ik ben snel in hun richting gepeddeld en het jongetje greep heel schattig direct mijn hand. Hierop kon de gids los laten om zelf weer in zijn band te kunnen stappen. Ik drijf rustig met het jongetje de versnelde stroming af en komen in redelijk stilstand water waar we rustig op de rest van de groep wachten. Hij praat niet, reageert niet, maar houdt mijn hand zeer stevig vast. Volgens mij was de activiteit toch allemaal wat te spannend. Hierna pakken de twee gidsen allebei aan een kant de band van het kind vast. Hier lijkt hij wat geruster bij en laat mij los.
Verderop zien we wat bewegen in de bomen. We letten goed op en zien drie apen! Nog meer beweging, het is een hele familie! Met baby’s en wel. Twee vechten het bijna uit in een boom en dat gebeurd allemaal terwijl wij rustig voorbij dobberen. Fantastisch!
Bijna aan het eind van de rit wordt de Fransman nog gebeten door een bubble vis. Zachtjes zouden die vissen kunneni bijten werd gewaarschuwd. Maar niet pijnlijk, heel zachtjes. Dat was dit dus niet, de man had best een diepe wond. Mijn angst voor vissen werd meteen weer een beetje aangewakkerd.
Na het eten komen we ons huisje weer binnen en vinden we ons eerste vriendje: een kikker. Jelle vindt vies, dus ik jaag deze even de kamer uit naar buiten. Tijdens dit jagen merk ik een ander vriendje op. Een grote spin in een hoekje. Ze zit erg stil. Ik besluit haar in een glas te gaan vangen en ook even buiten te zetten.
Dit liep niet helemaal zoals gepland, ze beweegt een paar stappen en ik zie dat een deel van haar lijfje een andere kleur heeft. Oftewel, nog groterdan gedacht! Dat past echt niet in dit glas! Dus loop ik naar de receptie voor hulp. Een beetje lacherig loopt een dame met me mee terug naar de bungalow. Zij pakt een plastic flesje uit de container en gaat te werk. Ze komt terug met de joekel en haar jongen!! Een heleboel klein spinnentjes met haar in dat flesje… de dames neemt het flesje mee en wij kunnen rustig slapen denken we tot dat we de deur naa de badkamer openen. Daar kriejoelen nog een heleboel van haar jongen over de grond. Jelle besluit de douche te gebruiken en spuit de hele badkamer aan. Alle spinnentjes door het putje. Hierna kunnen we rustig slapen. Voor de volgende dag hebben we de Lake overnight tour in het National park geboekt, 08.30 vertrekt dus 07.30 ontbijt..
