De dag beginnen we nog steeds in de trein. Hoe comfie het eruit ziet en ook lag..toch hebben we bijna geen oog dicht gedaan. Reden Jelle: onduidelijk, reden Sabine: de beesten vinden me lekker (insecten beesten natuurlijk pap!!) Met behoorlijk wallen onder onze ogen stapte we de trein uit bij de overstapplaats naar de bus. Hier stonden vele Thaien klaar om ons te voorzien van de juiste informatie. Geen probleem, maar moet dit zo chaotisch en gestrest op de vroege morgen? We krijgen een mooie oranje sticker met bestemming Koh Phangnan erop en na het omzetten van de voucher in de kaartjes hebben we nog tijd zat voor een rustig bakkie koffie. In tegenstelling tot de meeste Thaien, had deze mevrouw geen haast engeen sociale vaardigheden. Na 20 minuten hebben we gevraagd of de bestelling nog kwam, verontwaardigt reageerde ze dat het er natuurlijk aan komt. Hierna hebben we er nog 15 minuten op moeten wachten!
De bus is een oude luxe bus. Zoals bijna alles in Thailand, lijkt het alsof de afgekeurde spullen van het westen deze kant op zijn gekomen en hier nieuw leven krijgen. De stoelen zijn groot en ruimte zat, maar de kussens zijn versleten, smerig en je zakt er compleet in weg. Maargoed, een uurtje of wat hierin is te doen. Na de tuktuk, trein en de bus is het dan ook nog tijd voor de speed catamaran die ons na 1,5 uur varen bij het eiland brengt.
Eenmaal op de pier moeten we nog een taxi vinden. Deze waren er in twee vormen: scooter of jeep. Je raadt het al, de jeep is het geworden!
Deze lange reis heeft er bij beide flink ingehakt, dus de rest van de dag wordt het relaxen. Om de hoek blijkt een yoga / detox resort te zitten, hier hebben we een gezonde maaltijd naar binnen gewerkt en een massage geboekt. Nee, nog niet een echte Thaise, maar een heerlijke olie massage waarvan we goed tot rust zijn gekomen.
Die dames kunnen er wat van!
Direct door naar diner op het strand bij een fantastisch mooie zonsondergang. Een paar heerlijke honden (in Bangkok houdt men veel katten, op dit eiland juist veel honden) volgen met hun ‘wilde’ avonturen op het strand. (Krabbetjes)
Over het strand van dit ‘party eiland’ lopen we terug naar onze hut. Weinig mensen en rust is wat wij ervaren, de eigenaar geeft aan dat er deze maand geen party’s zijn ivm het overlijden van de koning.
Nu om 20.30 uur, is iedereen in een restaurantje of barretje te vinden. Wij niet, ons mandje roept, het was een pittige dag, morgen weer een nieuwe!
Dag 5
Na een middag en avond opladen hebben we op de tweede dag van ons Koh Phangnan zin om het eiland te gaan bewonderen. Naast een mooie hut, biedt Castaway Beach Bungalows ook nog eens een heerlijk ontbijt en Martin vertelt ons wat we allemaal kunnen doen. Het eiland is redelijk uitgestorven, omdat het een party eiland is en vanwege de koning er geen feesten zijn deze maand. Maar dat maakt het eiland niet minder mooi! Na ons rustige ontbijt hebben we besloten de 16journey tour te doen, met een jeep het eiland rond. Een jonge Thai haalt ons op in een grote 4×4 jeep, eerste halen we nog een Duits stel op en komen erna tot stilstand bij een oliefanten kamp. Iets waar wij eigenlijk geen behoefte aan hadden in Thailand omdat we negatieve verhalen horen over de ‘verzorging’ hiervan. We kregen een mooi verhaal te horen en mochten ze daarna kleine bananen voeren, aanpakken, naar de mond, slik en weg!!! En meteen weer een nieuwe vragen natuurlijk. Alsof je een cakeje in kruimeltje voor kruimeltje aanbiedt!
Hierna rijden we door naar de watervallen, het kost te veel tijd om alles te zien, maar we gaan naar twee kijkpunten, waarbij we bij een een half uurtje mogen zwemmen. Heerlijk koud bergwater na de wandeltocht omhoog.
Volgende stop, een kokosnoten boerderij, waar geen werkpaarden, maar werkapen zijn! De apen zijn getraint om de rijpe kokosnoten uit de bomen te plukken. Vervolgens pelt de mens deze met gevaar om hand kwijt te raken. We krijgen natuurlijk nog een kokosnootje te drinken & te eten. Tijdens het genieten hiervan vertelt de Thai dat er een pyton regelmatig het terrein op komt om kippen op te eten. Daarom heeft de familie ‘waak’ ganzen, die maken een heleboel kabaal bij onbekende bezoekers.
We gaan door naar Ko Ma, een eilandje dat aan Koh Phangnan vast zit middels een zandbank. Hier mogen we een uurtje gaan snorkelen. Zat vis gezien, wat ik geen pretje vindt, maar ik kan de schoonheid zeer waarderen.
Hierna rijden we de berg op om de zonsondergang in stijl te bekijken. Tot onze verbazing rijden we naar een pand dat eruit ziet als een resort wat nooit is afgemaakt. Graffiti op de muren, grijs, onbewoond, doods. Een plek waar wij zelf nooit naartoe waren gegaan. Gefascineerd liepen we achter de Thai aan door een overkapping, waar je verwacht te worden beroofd. Niets minder waar (gelukkig) aan de achterkant heeft men een bar gecreerd op de verschillende onafgemaakte verdiepingen van het resort. Wat een fantastisch en vrij gezicht geeft op het schiereiland en de zee. Toplocatie! Wat je natuurlijk zelf nooit vindt.
In het donker rijden we vervolgens naar de Thai zijn huis (sorry, naam vergeten). Hij is kok geweest in Australie en hij gaat voor ons koken. Schoenen uit, hondje erbij en aanschuiven maar. We hebben heerlijk drie gangen Thais gegeten.
Hierna zijn we weer netjes naar ons resort gebracht. Aanrader voor iedereen deze excursie. Vergeet de naam niet: 16journey !
Voordat we gingen slapen wilde we dit verslag nog even doen. Maar dat ging niet meer. Heel Koh Phangnan zat zonder stroom, dus ook geen wifi! Oftewel, weer verolicht lekker vroeg naar bed. (O wat erg!! 😉 )
De volgende ochtend na het ontbijt, (nog nooit zulk lekker fruit met yoghurt en muesli op) gaan we naar de pier. Op de boot naar Ko Tao. Op naar de PADI openwater cursus, waar Jelle onwijs veel zin in heeft en Sabine een beetje. Op naar luxe in het vijf sterrenresort,… denken wij dan nog..
